nonkel van de aardpeer: de schorseneer

Schorseneer maakte, net als aardpeer, mooie gele bloemen in de zomer, waaraan je de verwantschap kan zien, maar het oogsten is heel wat moeilijker. Keukenmeidenverdriet had ook Tuinvaderfrustratie kunnen heten want het oogsten is al even lastig dan het schillen zonder zwarte handen te krijgen.

Maar omdat het zo lekker en gezond* is (gegaard met wat citroen! of gekookt in melk, om ze mooi wit te houden) gaan we toch graven naar deze schat.. Truc is eerst ernaast een put te schuppen en vandaaruit dan nog dieper te steken, onder de schorseneer en de schorseneer dan (bijna) in zijn volle lengte uit de grond te wrikken.

Om de schorseneer mooi wit te houden zet je voor het schillen een platte schotel met water en azijn klaar en leg je ze eens geschild onmiddellijk daarin.
Om darmkrampen te vermijden giet je na het eerste kookmoment het kookvocht weg en laat je m verder koken in vers water.

*: bevat polysacchariden oa inuline, die niet door ons maar wel door de darmflora kan worden afgebroken met melkzuur als reststof en is daarom een ‘probiotica’. Deze suikers dienen voor de plant als antivriesmiddel en zitten ook in witloof(wortels) (cichorei dus), bataten, aardpeer, paardebloem en artichok.

recepten vollop op het internet oa op de Groentenwijzer van bioboerderij De Wassende Maan
schorseneerrecepten van De Wassende Maan