28 dec Dit was 2021
2021 begon goed.. Bijna 100% herinschrijvingen, flinke vorst -schaats- en sneeuwpret-, het succesvol vullen van het bekken, een mooie lenteoogst in de tunnels, de eerste voorjaarssnijbloemen en genoeg regen voor aardbeien, mooie peultjes binnen en buiten, veel tuinboon, ui en een goede kieming van de winterwortelgewassen. Maar dan bleef de temperatuur lager dan gemiddeld en bleef het net iets te lang regenen. De tunnelteelten evenwel op schema. Maar 3 weken regen werden er 4, 4 werden er 5. Uiteindelijk zou het regenen tot begin augustus met amper 2 keer een periode van 5 dagen om echt te schoffelen als gek, en pas in augustus 1 periode van 8 dagen die nodig is om grond te bewerken voor de nateelten. Zo werd het een zwaar jaar, want schoffelen moest worden vervangen door wieden, tonnen onkruid zagen we. En toen bed wortel nr 5 gewied was, stroomde het perceel onder water. Terwijl in Luik huizen afbrokkelden, 40 doden en bij ons de prei net -ondanks Patricia’s vakantie- in grond was gegaan, bleken de tomatenplanten ziek geworden van de drup. Jullie troostten ons en zeiden dat het goed was.. en ‘er hangt toch nog veel?’ ‘er is zoveel paprika en komkommer (ja, dat was zo)’ Een rondvraag onder de CSA-boeren bracht schrijnende verhalen aan de oppervlakte. Een ouderkoppel wisselde al maanden elkaar af om ’s avonds te gaan verderwerken en zagen het moment dat je over de piek bent almaar opschuiven. Een ander kon beter afbakenen, maar zag de tunnels en later hun eigen huis onder water lopen in een dal bij Brussel. Een bevlogen bioboer op klei besloot ermee te stoppen. Anderen op zandgrond beleefden hun meest zorgeloze jaar…
Intussen groeiden de teelten van ‘eigen klimaat’ die wel in de grond zaten ongezien. Peultjes en tuinboon waren in hun elementen. De zomer leek op herfst, de zomerprei dik als herfstprei en ook de goesting in herfstgroenten kwam met het herfstweer, nooit werd zoveel prei, venkel en bloemkool in putteke zomer gegeten, kijkend aan de dis naar de verdoemde wolkenpartijen die de jaren voordien zo gewenst waren. Het was met al dat vocht ook een ferm bessenjaar en voor t eerst hing er kiwibes, bedankt Alexis. Het wiedwerk van topvrijwilliger Martine leverde ons onuitputtelijke bieslook. Op de meewerkdagen werd er kgs onkruid geplukt met een enthousiasme waar we terug vrolijk van werden. De kippen vlogen uit en legden eindelijk hun eerste bontgekleurde eieren. De schoonheid van de bloementuin en boeketten verzachtte elke dag de zeden en elke fiere plukker moest in de ‘fotohoek’. Net nadat Patricia en ik eindelijk allebei uit vakantie waren kwam een gebroken voet roet in het eten gooien. Sofie, de snelle engel in nood bleek er geen : na een paar weken redden brak ze haar teen. Toen nog een geplande ingreep aan mn been.. Als de nood hoog is is Ivo nabij, die Sofie, inmiddels als stagair, kwam vervoegen. Er was een nazomer die deugd deed en De Openvelddag kwam er ook nog even tussenfietsen en hey feestcomité, ik heb ervan genoten buitenstaander te zijn. Het plantgoed voor de tunnel ging laat in de grond maar de herfstoogst uit vollegrond was overvloedig. 6 weken lang broccoli, een record aan pompoen en butternut, aardappel en knotsen van ya,-ik-con-s. Weer een oneindige stroom venkel en prei en de kolen en raapjes dikten dan ook nog mits ze gewoon laat te snijden. En dat deden jullie. Immer trouw aan de oogst-gids. Zo optimaliseerden we de opbrengst uit het werk, en verdeelden we alles netjes. Het suikerbrood werd eindelijk geapprecieerd. Op die momenten dat ik aandachtspuntjes in de mail zie opgevolgd worden de dag nadien, denk ik altijd aan het hebben van 100 heel lange vingers, maar ‘ik’ ben dan in feite de hele CSA, heel mooi op elkaar afgestemd als 1 groot organisme, een bijenvolk. Zelfs in de drukte tussen kerst en nieuw als er in allereil door de vorst geraakte bloemkooltjes moeten verwerkt worden, hetzelfde fenomeen. Berichtjes over wat jullie ermee klaargemaakt hebben. Hoe anders dan in een zelfoogstCSA gaan die kooltjes de appreciatie krijgen die ze verdienen?
Terug naar oktober.. De pandemie ging aan de tuinploeg voorbij, maar de mensen rond ons vielen bij boskes ten prooi aan dees-en-t-geen virus. De zieken en geïsoleerden werden door behulpzamen beleverd en er vormde zich een groentenbrigade van vrijwilligers, waar niemand beroep op deed 🙂 . Er was het Netwerk-werk rond vergoeding voor arbeid uit landbouw, de bevlogen en hyperleergierige stagaires en Patricia die even in de bres sprong, om ons dan permanent te verlaten om elders een nest CSA-ers te bouwen, na Joost. Weer een nieuw begin.
Er broeit iets onderin, bij het in stilte zwoegend volkje. Goesting, maar ook emancipatie, bedrijfseconomisch professionalisme. En dat mag, dat moet, want meer dan hitte en droogte ontketende de zondvloed van 2021 eindelijk een algemeen maatschappelijke Sense of Urgency die nodig is om samen, onbewust als voorhoede, de stapstenen te leggen voor anders-en-beter en nooit meer naar het abnormaal terug te keren. We ontsnappen er niet meer aan, de untouchables, de boomers, we zijn weer als vanouds kwetsbaar geworden nu de buffer die de natuur vormt flitterdun is geworden. Het nihilistisch postmodernistische die mijn generatie zo typeerde ligt te zieltogen, het systeem op apegapen, hoera! Lang leve onze CSA, waar we samen toekomst maken door de oogst maar ook kosten en lasten van zorgzame landbouw te delen. We hopen op oogst, oogsten met hopen en zaaien hoop voor die universele mens die voedsel teelt, dat er een andere manier is, dan onderaan de ladder als radertje in de machine die gemaakt is om luxe en welvaart te concentreren. Die mensvretende machine waarin voedsel een middel is, en geen doel.
bzzz werkbij Joost, Go Queen Patricia! CSA Land van Duwijck is er trots op jullie te zien uitvliegen. Het moet wel dat we als CSA-project inspirerend zijn, toch? Het geheel dat meer is dan de som van de delen, dat is ons Land ten vuile voeten uit.
HIERONDER HET VERHAAL IN BEELD, KLIK OP DE EERSTE FOTO en dan OP HET PIJLTJE RECHTS voor n diavoorstelling met n woordje uitleg
december 2021
Wil je je aandeel in de oogst vanaf april? Er is in 2022 nog plaats voor extra gezinnen! Vul het contactformulier als je graag een woordje uitleg op het veld krijgt, heden enkel individueel op 1.5m afstand. Meer info vind je onder de rubriek ‘veelgestelde vragen’.