3 sprongen vooruit

Het turbulente voorjaar is achter de rug.. De tomaten- en komkommerplanten verkennen de grond onder de nieuwe tunnels.. En wat voor tunnels: Leopold III zou er jaloers op zijn… De orangerie van Laeken verbleekt erbij.
Lange tijd was ik niet toe aan foto’s en blogs. Het was een periode om zo snel mogelijk af te sluiten (en wat duurde het lang) en dan te vergeten. Met denkbeeldige oogkleppen probeerde ik de chaos voorbij te lopen dat bij renovatiewerken komt kijken, om op het gewone werk te kunnen focussen. Maar nu alles doorstaan is zonder kleerscheuren kijk ik trots terug op het geploeter en gezwoeg dat de storm van 10 maart en zijn lange lange nasleep, met zich meebracht. Na een lange aanloop, geraakte Land van Duwijck met een grote sprong de modderige sloot over. Voor een paar csa bedrijven was de stormschade de druppel, die hen er de brui aan deed geven. Maar Land van Duwijck wordt steeds breder gedragen en dat deed het hem. We doen nu echt aan CSA, het is wonderlijk.

Wat minder duidelijk is voor leken zijn de stappen die gezet zijn op vlak van grondbewerking en mechanisatie. Na de aankoop en verbreding van tractor in de winter was het voorjaar de vuurdoop voor de nieuwe vorm van grondbewerking. Het was spannend wat de combinatie van  weersomstandigheden, de tractor en de boerin met amper tractorervaring, zou geven. Maar zo bikkelhard als tijdens de storm, zo genadig zijn de weergoden geweest erna: er volgde een voorjaar waarin het vroeg en makkelijk opstarten was (van de teelten in vollegrond). De droogte van april deed heel vreemd aan, maar was een zegen voor de eerste grondbewerking waarin de verdichting en veronkruiding van de winter moet worden opgeheven, en deze keer dus niet door te ploegen (onderstebovendraaien van de graspollen). Zo kon ik in niet al te moeilijke omstandigheden ervaring op doen met de grond en de machines, terwijl de betrokken boeren en hobbyboeren uit de buurt over mn schouder meekeken en hun mening vriendelijk deelden. En toen een groot oppervlak bemest, gespit, beplant en bezaaid stond koelde het af en begon het eindelijk te regenen. Perfect. Vanavond offer ik een quiche van de laatste prei als dank.

Een nieuw gegeven is ook dat Joost, 2 jaar geleden een groentje op het veld, nu ook zelf bezig is met een vriend een groentenbedrijfje op te richten. Leuk om te zien hoe dat de blik scherpt en de oren spitst, we wisselen heel wat bevindingen uit over het gedrag van de grond, de planten en de ‘klanten’. Waaiend zaadje Joost heeft wortel geschoten en begint vruchtjes te dragen.

Land van Duwijck is alive and kicking :-)