kousenband, staak-en snijbonen

Achter het kleinfruit zijn er allerlei bonen op staak te oogst. De eerste in de rij is nieuw dit jaar. Het is een tropische staakboon, die zo tot de verbeelding spreekt als al zijn bijnamen doen vermoeden…
De koosbanti is onder Surinamers en Nederlanders beter bekend onder de naam kousenband. In de zaadcatalogi werd hij ook omgedoopt tot ‘spaghettiboon’. Het gewas zou oorspronkelijk afkomstig zijn uit India, verspreid zijn naar West Afrika, vandaaruit in Suriname zijn terechtgekomen en is alzo bekend geraakt in Nederland…. Een gewas met zo’n geschiedenis MOET wel lekker zijn! Typisch zijn de veter- en groenachtige peulen, die in een tropisch klimaat een lengte van een meter kunnen bereiken. Om deze reden komt men in Franstalige landen soms de naam haricot kilometre tegen (de Fransen kunnen neig overdrijven).
(Naar de kinderen toe zou ik ze kilometerboon of spaghettiboon noemen. Kouseband klinkt minder smakelijk.)

Het typische Surinaamse gerecht met kouseband is ROTI. Eens googlen levert op:

http://www.hutspothummus.nl/recepten/surinaamse-roti/
https://www.jaybeekookt.nl/2017/08/23/surinaams-gestoofd-lamsvlees-met-masala/

Je snijdt de jong (DUN!) geplukte peulen in kleine stukjes en bereidt ze als snijbonen. Soms worden ze ook geroerbakt.
3min koken is genoeg. Roerbakken lijkt mij persoonlijk een betere optie.
De kouseband heeft niet alleen een uitgesproken ‘look’ maar ook een dito smaak ! Probeer ze eens!

Op hetzelfde bed :
vind je groene staakbonen, paarse staakbonen (kleuren groen bij het koken), groene snijbonen en gele snijbonen. Allen door elkaar om het spannend te houden!